|
|
| |
|
|
Paso Fino
Paso Fino powstał na skutek krzyżowania wymarłej już hiszpańskiej rasy Jennet z końmi andaluzyjskimi, zapewne ma w sobie też domieszkę krwi berberyjskiej. Ponieważ Jennet były inochodźcami, nic dziwnego, że paso fino również ma tę cechę. Rasę rozwijano ze względu na wytrzymałość i komfortowy dla jeźdźca sposób poruszania się. Oprócz stępa i galopudysponuje ona trzema wyjątkowymi rodzajami chodów: paso fino, paso corto i paso largo.
Pierwszy to wysoki, zebrany krok paradny - kopyta bardzo szybko poruszają się w górę i dół, obecnie używa się go głównie podczas pokazów.
Drugi - powolny foulee, o prędkości pośredniej między skróconym a wyciągniętym galopem.
Paso largo to rodzaj kłusa. Dla rasy Paso Fino typowa jest pełna wigoru akcja przednich kończyn oraz potężny napęd zapewniany przez tylne nogi przy obniżonej linii zadu.
Dosiadanie tych koni okazuje się niezwykle wygodne, albowiem wstrząsy związane z ruchem są absorbowane przez grzbiet i zad zwierzęcia.Są to wierzchowce pełne życia, niezwykle twarde i odporne. Chętne do współpracy, choć znane z indywidualnej osobowości. Mają łagodny, opanowany temperament. Dobrze współpracują z jeźdźcem, mimo tego posiadają typowy, "peruwiański" charakter - trzeba umieć zdobyć ich zaufanie.
 |
|
|
|
|
|