Jest to rasa koni długowiecznych, późno dojrzewających (3-5 lat). Ich przodkami są tarpany, które do końca XVII wieku zamieszkiwały tereny wschodniej Polski oraz Litwy i Prus. Występowały na terenach lesistych. W 1780 roku zostały odłowione i umieszczone w zwierzyńcu hrabiów Zamoyskich koło Biłgoraja. W późniejszych latach z powodu biedy zostały one rozdane chłopom
Konie te są wytrzymałe, odporne na choroby i niesprzyjające warunki utrzymania. Maja twardy róg kopytowy, dzięki któremu mogą pracować niepodkute na bitych drogach. Osiągają wysokość w kłębie od 130 cm do 140 cm. Mają obfitą czarną grzywę oraz ogon z nielicznymi jasnymi pasmami.
Jest to koń spokojny, o łagodnym charakterze. Pojętny oraz inteligentny. Jest znakomitym wierzchowcem dla dzieci i młodzieży. Używany jest również jako koń zaprzęgowy. Konie te wykorzystywane są również do badań medycznych i naukowych. Bardzo cenione za wytrzymałość.